1 Şubat 2017 Çarşamba

Bankrobber


Dört Parmaklı Daktilo

Daktilomun dört parmağı var,
birini kaybetmiş savaşta.
Terziymiş aslında askerde
ama sonra,
Dirck van Baburen - Young Man with Jew's Harp, 1621
okuma yazma biliyor diye,
koymuşlar önüne alfabeyi.
İki cümleyi bir araya getiremeyenleri izlesin,
sahip olduğunun kıymetini bilsin diye.
O da yazmış durmuş gecelerce,
böyle bulmuş kendini dört parmakları daktilo.

Sözleri eskimiş yaşlandıkça kendisi gibi.
Kendisi gibi birini,
ne kadar cümle oluşturduysa,
ne kadar mürekkep harcayıp kelimeler dizdiyse yan yana,
yine de bulamamış.

Ne komutanlar görmüş,
Bir mektup yazdırayım derken ecel terleri döken,
ve anlamış,
herkesin bir daktilosu olmalıymış.

Ama eskimiş fikirleri daktilonun,
insanlara göre.
Bu yüzden dinlenmezmiş sözleri.
Dinlense zaten, herkeste olacakmış bir daktilo,
herkes bilecekmiş güzel cümleler kurmayı,
kendini daha iyi anlatmayı,
daha iyi anlattıkça konuşularak anlaşılacağını.

Dinlenseydi daktilo insanlarca,
daha mutlu bir yer mi olurdu acaba dünya,
yoksa daha mı kibirli,
daha mı ukala.

Hey