Çekilelim kavanozumuza,
ben seni besleyeyim,
sen beni..
Sabahları saydam olsun etrafımızdaki camlarımız..
Akşamları zifiri karanlık,
duyduğumuz tek ses olsun nefeslerimiz,
sarılarak ısınalım kavanozumuzun içinde..
Kimse anlam veremesin dış dünyadan,
Geceleri oluşan buğulu camlarımıza,
Kimse anlayamasın,
Küçücük kavanozda,
Birbirimize yetip
Nasıl da yaşadığımızı..
Kimsecikler ulaşamasın bizim duygularımıza, düşüncelerimize..
Herkes merak etsin,
destan olsun sevgimiz,
Kurşun geçirmez camların içinde..
"Nefesimi kestin"
"ya snei alıp bi kavanozda besleyesim geldi"
"kelimelerin ruhuma dokunuyo"
Bedenlerimiz ve 'ruhumuz' var sadece..
Kavanozun içindeyiz ikimiz de..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder