15 Eylül 2015 Salı

Uzaydan Dünya'ya Mor Sisli Mektuplar #1

O zeytin gözlerinde bulamadım kendimi ilk bakışta. Kayboldum içinde, açıldım başka denizlere. Uzun süredir dudaklarının birleşip çıkaracağı o kelimeleri bekliyordum, sesini duymuyordum. Seninle vakit geçirmiyordum. Anlayamamışım birlikte geçirdiğimiz vakitlerin değerini. Şimdi anladım biliyor musun? Beraber dertleşmelerimizi, inatlaşmalarımızı, tartışıp birbirimize poz yapmamızı..(hatta poz bile değil uzun bir süre de konuşmuyorduk, ama gerçekten uzun) Belki de sana herkesten farklı davranmam bundandı.. kalbimin heyecanındandı ve belki de senin bana kalbini hiç açmayacağını bildiğimdendi.. Ya gerçi hala öyle hissediyorum. Bir de ben böyle şeyler pek paylaşmam biliyosunuz ama bu düşüncelerimi bir yerlere dökmessem içimde kuruyup gidecek ve kalbimi de kurutacak zamanla.. Her neyse bugün uzun zaman sonra tekrar konuştuk tekrar gördüm dudaklarının hareket edişini. Tekrar gördüm gözlerimin içine bakıp gülümsediğini. Sincap derdim sana. Ordan oraya koşuşturmana, yersiz çıldırmana.. millet içinde yaptığın saçmalıklara.. hep eleştirdim uzak durdum.. değerini bilememişim işte.. Biliyo musunuz sayın seyirenler, ben bir süredir büyük hatalar zincirinde kayboldum gittim. Hata üstüne hata, hata üstüne hata.. Ama çok da şey öğrendim.. belki de öğrenememişimdir ama şunu biliyorum ki yaptığım her şeyin, kendi zamanında bir nedeni vardı ve bunun için pişman değilim. Yaptığım hatalar ve bana verdikleri meyveler olmasa zaten ben şu an zihnimi böyle belki de besleyemeyecektim. Sahilde saçına rüzgar vurunca, yukardan güneş parlayıp gözlerini kamaştırınca ben seni hep izledim.. Başka yerlere baktım fark ettirmedim, belki de çok belli ettim ama sen ben üzlmeyeyim diye söylemedin. Yaparsın sen öyle şeyler. İyi kalplisin kendinden fazla diğerlerini düşünürsün ya. Benim için de yaptın elinden geleni, belki yeterli değildi belki de aynı duyguları paylaştığımız için bana yeterli gelmedi. Bitmesin dedim o gün. O telefon çalmasın gitme. Bakalım denize sabaha kadar o güneşte, o sesle, o gülüşle, o duygular ve düşüncelerle.. Yapmamam gerekiyodu biliyorum ama yapmassam da öğrenemiyorum. Ya ben galiba... ... ... ya da neyse.. ama keşke.. O gün sen bana balon vermiştin ya, bağlamıştın bileğime.. o düğüm hiç çözülmedi, doldu sevginle belki gözlerinle... o balonlar çoğaldı be prenses, sen anlamışsındır zaten herhalde şu ana kadar.. ama boşver aramızda kalsın, kimseye söyleme.. gel bir gün kulağıma fısıldayarak söyle, balonu özgür bırak de.. ben anlarım herhalde ama o zamana kadar balonlar bileğimde. . .


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder